Net zoals in Vlaanderen wordt ook in Nederland volop een nieuw keuringsreglement gewerkt, dit om nieuwe Europese regels om te zetten.

Zo dient het aantal veldgeneraties vanaf 2016 beperkt te worden tot maximaal negen. Prebasis- en basispootgoed kan maximaal zeven generaties worden vermeerderd. Daarna zijn nog maximaal twee generaties mogelijk voor gecertificeerd pootgoed. Nu kent Nederland 10 generaties in zijn afkapsysteem: er moet er dus één verdwijnen. Op de eerste telersvergaderingen kiezen de Nederlandse telers er voor om de E2-klasse dan maar om te zetten in een A. Daarnaast komt er nog een klasse B in de categorie gecertificeerd pootgoed. De klasse C verdwijnt dan vanaf 2016.

Een ander gevolg van de nieuwe EU-regels is dat de vijfjarige stam niet langer als prebasis-pootgoed kan worden verkocht. De EU beperkt het prebasis-pootgoed tot maximaal vier generaties. De vijfjarige stam wordt dus basispootgoed.

Verder maakt de nieuwe regelgeving het mogelijk om het generatienummer op het certificaat te vermelden. Lidstaten mogen zelf bepalen of het een verplichting wordt. Een meerderheid van de telers vindt dat in Nederland de generatievermelding vrijwillig moet zijn.

De nieuwe EU-regels maken het ook mogelijk om het afkapsysteem veel flexibeler te maken. Dan kan prebasis-pootgoed vaker als een E worden vermeerderd, zolang het maximale aantal generaties niet wordt overschreden. De Nederlandse telers zijn tegen zoveel flexibiliteit. Maar in andere lidstaten kan dit anders zijn. Dit kan probleem opleveren voor de Nederlandse pootgoedhandelshuizen: die willen geen generatienummers op de certificaten vermelden. De argumenten zijn dat de pootgoedklasse de kwaliteit bepaalt, en niet het generatienummer. Bovendien is het een logistieke opgave voor de handelshuizen, als ze verschillende generaties van één klasse uit elkaar moeten houden.

Maar het vermelden van het generatienummer kan voor de handelshuizen ook betekenen dat ze minder pootgoed verkopen. In Nederland mag een afnemer een E-klasse één keer vermeerderen, waarna het pootgoed een A wordt. Als andere lidstaten kiezen voor een flexibel afkapsysteem, kan een E vaker worden vermeerderd als een E, mits het niet de zevende generatie overschrijdt. Dan kan een afnemer zelf E-pootgoed vermeerderen, en hoeven ze niet aan te kloppen bij een Nederlands handelshuis.

En wat zal de impact zijn op het Vlaams keuringsreglement? Dit wordt toegelicht op de Algemene Vergadering van het VVP op vrijdag 6 februari in Diksmuide.